Jad pszczeli wytwarzają pszczoły robotnice i matki pszczele. Służy on do obrony własnej i gniazda, zarówno przed owadami, większymi zwierzętami, jak i ludźmi. Powstaje on w aparacie żądlącym, który znajduje się pod ostatnim pierścieniem odwłoka. Składa się on z łożyska, żądła, trzech par chitynowych płytek oraz dużego i małego gruczołu jadowego. Duży gruczoł jadowy wytwarza wydzielinę zwaną jadem właściwym, gromadzonym w zbiorniku jadu. Mały gruczoł jadowy wytwarza natomiast wydzielinę, która nie wykazuje właściwości toksycznych. Służy do ona do zwilżania żądła, a także do neutralizowania resztek jadu pozostającego po użądleniu.
W chwili użądlenia jad spływa do rany specjalnym wyżłobieniem. Po użądleniu pszczoła wkrótce umiera.
Do głównych składników jadu należą peptydy, enzymy i aminy biogenne. Głównym przedstawicielem tej grupy jest histamina. W jadzie pszczelim występują także biopierwiastki, kwasy nieorganiczne, cukry, lipidy, sterole, wolne aminokwasy i kwasy nukleinowe.
Właściwości biologiczne jadu pszczelego zależą od miejsca podania lokalnego lub ogólnego. Jad pszczeli wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, obniża ciśnienie krwi, ma silne działanie przeciwbólowe. Jadem leczy się choroby neurologiczne (choroby obwodowego układu nerwowego np. rwa kulszowa, neuralgię splotu lędźwiowo-krzyżowego, dyskopatię, nerwoból nerwu trójdzielnego).
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.